Procesy zapalne w prostacie są typowe dla mężczyzn w wieku dojrzałym po 40 roku życia. Patologia jest spowodowana różnymi zaburzeniami hormonalnymi, wirusami lub bakteriami, słabą obroną immunologiczną, chorobami układu moczowo-płciowego i wenerycznymi, przedłużającą się nieobecnością seksu. Leczenie zwykle nie sprawia problemów, ponieważ rynek farmaceutyczny oferuje wiele nowoczesnych leków, które skutecznie radzą sobie z zapaleniem gruczołu krokowego. Tylko wykwalifikowany urolog powinien decydować, który lek na zapalenie gruczołu krokowego powinien być przyjmowany przez konkretnego pacjenta.
Formy leków stosowanych w zapaleniu gruczołu krokowego
Leki przepisywane do leczenia zapalenia gruczołu krokowego są dostępne w postaci tabletek, czopków, zakropleń, zastrzyków lub mikrokrążków. Preparaty w postaci tabletek są zwykle reprezentowane przez antybiotyki o dość szerokim spektrum działania, które są przepisywane w przypadkach, gdy czynnik sprawczy patologii nie został jeszcze zidentyfikowany. Ogólnie antybiotyki są reprezentowane przez trzy grupy leków:
- Fluorochinole.
- Penicyliny.
- Tetracykliny.
Często w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego stosuje się czopki, które stosuje się doodbytniczo (wkłada się je do odbytu). Takie leki skutecznie łagodzą ból i działają przeciwbakteryjnie. Największą penetrację do tkanek organizmu wyróżniają roztwory do iniekcji. Działają ogólnoustrojowo, stymulując układ odpornościowy i naczyniowy.
Według ekspertów maksymalną skuteczność terapeutyczną osiąga się przy doodbytniczym sposobie podawania, dlatego jest lepszy od innych metod leczenia zapalenia gruczołu krokowego.
Często zdarza się, że leczenie zapalenia gruczołu krokowego obejmuje procedury wkraplania, kiedy lek jest wstrzykiwany pacjentowi bezpośrednio do kanału cewki moczowej. Przed podaniem roztworu mężczyzna musi opróżnić pęcherz. W jednej procedurze wstrzykuje się nie więcej niż 5 ml roztworu. Główną terapię można uzupełnić środkami ludowymi, takimi jak mikroclysters, w których lekarstwo na zapalenie gruczołu krokowego jest prezentowane w postaci wywarów ziołowych lub naparów. Technika mikrolewatywy opiera się na złożonym działaniu temperaturowo-leczniczym. Takie leczenie należy przeprowadzić przed snem, ponieważ po mikroclysterach hipotermia lub przeciążenie prostaty są niedopuszczalne.
Grupy farmakologiczne leków na zapalenie gruczołu krokowego
Leczenie zapalenia gruczołu krokowego jest zawsze złożone, w tym stosowanie leków z różnych grup farmakologicznych: antybiotyków, środków przeciwbólowych, α-blokerów, środków zwiotczających mięśnie i leków zawierających hormony, przeciwwirusowych i przeciwzapalnych, a także fitoterapeutycznych itp. Z zapaleniem gruczołu krokowego etiologia bakteryjna, antybiotyki są podstawą terapii. Leczenie antybiotykami w tabletkach jest zwykle przepisywane w przypadku przewlekłego i ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego i trwa około miesiąca. W przypadku powikłań zapalenia gruczołu krokowego leczenie przeprowadza się przez wstrzyknięcie leku. Jeśli nie można zidentyfikować czynnika wywołującego infekcję, przeprowadza się skojarzoną antybiotykoterapię.
Leki znieczulające znacznie ułatwiają przebieg zapalenia gruczołu krokowego, ale należy je pić zgodnie z zaleceniami, ponieważ niekontrolowane przyjmowanie leków przeciwbólowych może wywołać pojawienie się bardzo niepożądanych skutków ubocznych. Stosowanie α-blokerów wynika z relaksującego działania tych leków na mięśnie i szyję pęcherza, co znacznie zmniejsza ból związany z oddawaniem moczu. Ale te leki powodują skutki uboczne, takie jak niedociśnienie lub ból głowy. Podobne leki są przepisywane na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego o etiologii niebakteryjnej.
Często organizm mężczyzny z zapaleniem gruczołu krokowego musi przywrócić i wzmocnić obronę immunologiczną, w czym pomagają leki z grupy immunomodulatorów, do których należą interferony i inne leki.
Stosowany w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego oraz środków zwiotczających mięśnie, które zmniejszają napięcie mięśni znajdujących się w kroczu. Stosowanie takich leków wynika z faktu, że to napięcie tych mięśni powoduje uczucie dyskomfortu i bolesności. Stosowanie w leczeniu leków zawierających hormony wynika z konieczności obniżenia poziomu testosteronu, co powoduje proliferację gruczołu krokowego. W wyniku terapii hormonalnej zmniejsza się intensywność procesu zapalnego i normalizuje się tło hormonalne. Czasami jako dodatkowe leczenie zapalenia gruczołu krokowego stosuje się preparaty ziołowe w celu wyeliminowania obrzęków, stanów zapalnych i bolesności. Leki ziołowe są często stosowane w leczeniu przewlekłych postaci zapalenia prostaty.
W przypadku zapalenia gruczołu krokowego o etiologii wirusowej wskazane jest stosowanie środków przeciwwirusowych. Terapię często uzupełniają niesteroidowe leki przeciwzapalne. Działanie takich leków ma na celu wyeliminowanie bólu i obrzęku, wysokiej temperatury, towarzyszących procesom zapalnym w prostacie. Szczególnie skuteczne są czopki zawierające przeciwzapalne substancje niesteroidowe. Terapia lekowa często obejmuje stosowanie leków poprawiających przepływ krwi do prostaty.
Istnieje wiele skutecznych środków do leczenia zapalenia gruczołu krokowego, ale nie można ich przepisywać samodzielnie, nawet jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań.